Skip to main content

၂၀၁၀ အထွေထွေရွေးကောက်ပွဲ

သမိုင်းနောက်ခံအခြေအနေ
၂၀၁၀ ပြည့်နှစ် နိုဝင်ဘာလ ၇ ရက်နေ့တွင် ကျင်းပခဲ့သော အထွေထွေရွေးကောက်ပွဲသည် ၁၉၉၀ ပြည့်နှစ် ရွေးကောက်ပွဲနောက်ပိုင်း နှစ်ပေါင်း ၂၀ ကြာမှ ပြန်လည်ကျင်းပသော ရွေးကောက်ပွဲဖြစ်သည်။ ဤရွေးကောက်ပွဲသည် နိုင်ငံတော်အေးချမ်းသာယာရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးရေးကောင်စီ (နအဖ) စစ်အစိုးရက ၂၀၀၃ ခုနှစ်တွင် ချမှတ်ခဲ့သော "ဒီမိုကရေစီ လမ်းပြမြေပုံ" (၇) ဆင့်၏ ပဉ္စမမြောက်အဆင့်ဖြစ်ပြီး၊ ၂၀၀၈ ခုနှစ်တွင် အတည်ပြုခဲ့သော ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ ပထမဆုံးအကြိမ် ကျင်းပခြင်းဖြစ်သည်။ ရွေးကောက်ပွဲ၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ စစ်အစိုးရလက်ထက်မှ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေနှင့်အညီ ရွေးကောက်ခံလွှတ်တော်များနှင့် အစိုးရသစ်တရပ်သို့ အာဏာလွှဲပြောင်းပေးရန် ဖြစ်သည်။

နိုင်ငံရေးအခြေအနေ
ရွေးကောက်ပွဲမတိုင်မီ နိုင်ငံရေးအခြေအနေမှာ အငြင်းပွားဖွယ်ရာများဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။ ၂၀၁၀ ပြည့်နှစ် မတ်လတွင် ထုတ်ပြန်ခဲ့သော ရွေးကောက်ပွဲဆိုင်ရာ ဥပဒေများအရ ထောင်ဒဏ်ကျခံနေရသူများ နိုင်ငံရေးပါတီဝင်အဖြစ်မှ ရပ်စဲရမည်ဟု ပြဋ္ဌာန်းခဲ့ရာ၊ ထိုစဉ်က နေအိမ်အကျယ်ချုပ် ကျခံနေရသော ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်အား ပါတီမှ ထုတ်ပယ်ရန် ဖိအားပေးသကဲ့သို့ ဖြစ်စေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ် (NLD) က ဤရွေးကောက်ပွဲဥပဒေများသည် တရားမျှတမှုမရှိဟုဆိုကာ ပါတီမှတ်ပုံမတင်ရန်နှင့် ရွေးကောက်ပွဲကို သပိတ်မှောက်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ တဖက်တွင်မူ နအဖအစိုးရက ၎င်းတို့၏ လူထုအဖွဲ့အစည်းဖြစ်သော ပြည်ထောင်စုကြံ့ခိုင်ရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးရေးအသင်းကြီးကို "ပြည်ထောင်စုကြံ့ခိုင်ရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးရေးပါတီ" (USDP) အဖြစ် နိုင်ငံရေးပါတီ ပြောင်းလဲဖွဲ့စည်းခဲ့ပြီး၊ ဝန်ကြီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်ကြီးသိန်းစိန်နှင့်တကွ ဝန်ကြီးများ၊ စစ်ဘက်ခေါင်းဆောင်များသည် စစ်ယူနီဖောင်းချွတ်ကာ ရွေးကောက်ပွဲဝင်ရန် ပြင်ဆင်ခဲ့ကြသည်။

ယှဉ်ပြိုင်မှုအခြေအနေ
NLD ပါတီက သပိတ်မှောက်ခဲ့သော်လည်း NLD မှ ခွဲထွက်လာသော အဖွဲ့ဝင်အချို့က "အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအင်အားစု" (NDF) ပါတီကို တည်ထောင်ကာ ဝင်ရောက်ယှဉ်ပြိုင်ခဲ့သည်။ ရွေးကောက်ပွဲတွင် နိုင်ငံရေးပါတီ စုစုပေါင်း ၃၇ ပါတီခန့် ဝင်ရောက်ယှဉ်ပြိုင်ခဲ့ကြသည်။ အဓိက အားပြိုင်မှုမှာ စစ်တပ်ကျောထောက်နောက်ခံ USDP ပါတီနှင့် ယခင် မဆလပါတီကို အသွင်ပြောင်းထားသော တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်ရေးပါတီ (တစည/NUP) တို့အကြားတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ရှမ်းတိုင်းရင်းသားများဒီမိုကရက်တစ်ပါတီ (SNDP - ကျားဖြူ)၊ ရခိုင်တိုင်းရင်းသားများတိုးတက်ရေးပါတီ (RNDP) နှင့် မွန်ဒေသလုံးဆိုင်ရာဒီမိုကရေစီပါတီ (AMRDP) စသော တိုင်းရင်းသားပါတီများလည်း သက်ဆိုင်ရာ ပြည်နယ်များတွင် အင်တိုက်အားတိုက် ယှဉ်ပြိုင်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် USDP ပါတီသည် နိုင်ငံတဝန်း မဲဆန္ဒနယ်အားလုံးနီးပါးတွင် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ခဲ့ပြီး ငွေကြေးနှင့် အင်အားသာလွန်မှုရှိခဲ့သည်။

မဲပေးသူဦးရေနှင့် ရွေးကောက်ပွဲရလဒ်
ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်၏ ထုတ်ပြန်ချက်အရ မဲပေးသူဦးရေမှာ ၇၇ ရာခိုင်နှုန်းခန့် ရှိသည်ဟု ဆိုသည်။ ရွေးကောက်ပွဲရလဒ်အရ ပြည်ထောင်စုကြံ့ခိုင်ရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးရေးပါတီ (USDP) သည် ပြည်သူ့လွှတ်တော်တွင် ၂၅၉ နေရာ၊ အမျိုးသားလွှတ်တော်တွင် ၁၂၉ နေရာနှင့် တိုင်းဒေသကြီး/ပြည်နယ်လွှတ်တော်များတွင် ၄၉၅ နေရာ ရရှိကာ စုစုပေါင်း မဲဆန္ဒနယ်များ၏ ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းနီးပါးကို အနိုင်ရရှိခဲ့သည်။ တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်ရေးပါတီ (NUP) က ပြည်သူ့လွှတ်တော် ၁၂ နေရာနှင့် အမျိုးသားလွှတ်တော် ၅ နေရာသာ ရရှိခဲ့သည်။ တိုင်းရင်းသားပါတီများအနက် ရခိုင် (RNDP) နှင့် ရှမ်း (SNDP) ပါတီတို့မှာ သက်ဆိုင်ရာဒေသများတွင် အမတ်နေရာ အသင့်အတင့် ရရှိခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ဤရွေးကောက်ပွဲတွင် မဲရုံပိတ်ခါနီးမှ ရောက်ရှိလာသော "ကြိုတင်မဲ" များကြောင့် ရလဒ်များ ပြောင်းလဲသွားသည်ဟူသော စွပ်စွဲချက်များနှင့် မဲမသမာမှု သတင်းများ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ထွက်ပေါ်ခဲ့သည်။

နောက်ဆက်တွဲအခြေအနေ

ကုလသမဂ္ဂနှင့် အနောက်နိုင်ငံများက ၂၀၁၀ ရွေးကောက်ပွဲကို လွတ်လပ်ပြီး တရားမျှတမှုမရှိဟု ဝေဖန်ခဲ့ကြသော်လည်း တရုတ်၊ အိန္ဒိယနှင့် အာဆီယံနိုင်ငံများက ရလဒ်ကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့ကြသည်။ ရွေးကောက်ပွဲပြီးဆုံးပြီးနောက် ရက်ပိုင်းအကြာ နိုဝင်ဘာလ ၁၃ ရက်နေ့တွင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို နေအိမ်အကျယ်ချုပ်မှ ပြန်လည်လွှတ်ပေးခဲ့သည်။ ရွေးကောက်ပွဲရလဒ်အရ ၂၀၁၁ ခုနှစ်တွင် လွှတ်တော်များကို စတင်ခေါ်ယူခဲ့ပြီး ရွေးကောက်ခံ စစ်ဗိုလ်ချုပ်ဟောင်း ဦးသိန်းစိန်ကို နိုင်ငံတော်သမ္မတအဖြစ် ရွေးချယ်တင်မြှောက်ခဲ့သည်။ ဤရွေးကောက်ပွဲသည် စစ်အစိုးရ (နအဖ) ကို ဖျက်သိမ်း၍ အရပ်သားအသွင်ဆောင်သော အစိုးရတရပ် ပေါ်ထွန်းလာစေခဲ့ပြီး မြန်မာ့နိုင်ငံရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများဆီသို့ ဦးတည်စေခဲ့သော အလှည့်အပြောင်းတခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။

Comments

Popular posts from this blog

ပဒေသရာဇ် ဘုရင်ခေတ်များ - နိဒါန်း

ယခုမြန်မာနိုင်ငံဟု သိကြသော ဒေသကို အိန္ဒိယဘက်မှ စာများတွင် ဗြဟ္မာ့ဒေသ (ဗရမာဒေ့ရှ်) ဟု ညွှန်းကြသည်ကို တွေ့ရသည်။ မြို့အမည်၊ မြစ်အမည်များကို ဟိန္ဒူတို့၏ နတ်ဗြဟ္မာအမည်များ မှည့်ခေါ်ကြရာ ဗိဿနိုးမြို့၊ ဘိန္နကမြို့ (သီဝနတ်ဘုရားနှင့် ဆက်စပ်နိုင်)၊ သျှရီခတ္တရာ၊ သူရဿတီ (တနည်း သာယာဝတီ- ယခုချင်းတွင်းမြစ်)၊ ဧရာဝတီ (ဧရာဝဏ်ဆင်အမည်) စသည်ဖြင့် တွေ့ရတတ်သည့်အတိုင်း ဖြစ်သည်။ အရှေ့ဘက်ဆက်လျှင် ဒွာရဝတီ၊ လဝ (ရာမ၏ သားတော်) စသည့် အမည်များ ပေးကြသည်။ ယခုဗီယက်နမ်အထိ ဒေသဘက်ကိုမူ အင်ဒရာဒီပ (မိုးကြိုးနတ်ဘုရင်၏ကျွန်း) ဟု ခေါ်ကြ၏။ အင်ဒရာပူရ (သိကြားမြို့) လည်း ရှိသည်။ ခုနှစ်ကို သိကြားနှစ် (သက္ကရာဇ - သက္ကရာဇ်) ဟုခေါ်၏။ ဒေသကိုအခြေခံသည့် အခေါ်အဝေါ်များမှ ဗမာ၊ နောင်တွင် မြန်မာ ဟူသည့် လူမျိုးကိုညွှန်းသော စကားလုံးများ ဖြစ်လာသည်ဟု ယူဆရသည်။ [1] ဒေသကို ခေါ်သည့် အခေါ်အဝေါ်မှ လူမျိုးအမည်အဖြစ် ပြောင်းလဲလာမှုမှာ မစိမ်းပါ။ ဥပမာ ထိုင်းနိုင်ငံ၊ ထိုင်းလူမျိုးပမာ ဖြစ်သည်။ ဘရာဇီးဟူသော ဒေသအမည်မျှ ဘရာဇီးလူမျိုးဟူ၍ ပြောလာကြသလို ဖြစ်သည်။ တရုတ်တို့ဘက်မှ မှတ်တမ်းများတွင် “မြန်/မီယမ် တျင့် (緬甸)” ဟု ရေးသည်ကို တွေ့ရသည်။ မည်သို့ဆိုစေ စာလုံးရေးသည့်ခ...

အကြောင်းအရာအပေါ် ရှင်းပြပုံအဆင့်များကို နားလည်ခြင်း

    လူသားတွေရဲ့ နားလည်နိုင်စွမ်းဆိုတာ မသိနားမလည်မှုကနေ ဉာဏ်ပညာဆီကို တမဟုတ်ချင်း ခုန်ကူးသွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီဖြစ်စဉ်က ထင်ရှားတဲ့ အဆင့်အမျိုးမျိုးကို ဖြတ်သန်းသွားပြီး၊ အဆင့်တခုစီက ရှုပ်ထွေးမှုတွေကို နစ်မွန်းမသွားစေဘဲ လက်ခံနိုင်စွမ်းကို တိုးမြှင့်ပေးတယ်။ ဒီအဆင့်တွေဟာ အသက်အရွယ်အလိုက် တင်းကျပ်စွာ သတ်မှတ်ထားတာ မဟုတ်ဘဲ၊ သိမြင်နားလည်မှုဆိုင်ရာ ပုံသဏ္ဌာန်တွေသာ ဖြစ်ပါတယ်။ တနည်းအားဖြင့် စိတ်က လက်တွေ့ဘဝကို စုစည်းပုံ၊ အဆိုပြုချက်တွေကို အကဲဖြတ်ပုံနဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို ဖွင့်ဆိုပုံတွေ ကွဲပြားတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အောက်မှာတော့ အရှင်းလင်းဆုံး ရှင်းလင်းချက်ပုံစံကနေ အရှုပ်ထွေးဆုံးဆီ ရွေ့လျားသွားတဲ့ ဒီအဆင့် ၅ ဆင့်အတွက် လမ်းပြမြေပုံတခုကို အသေအချာစဉ်းစားကြည့်ပြီး ဖော်ပြလိုက်ပါတယ်။ အဆင့် ၁။ ဆန့်ကျင်ဘက်နှစ်ခုနဲ့ နားလည်ခြင်းအဆင့် ဘယ်သင်ယူမှုခရီးရဲ့ အစမှာမဆို စိတ်က ရှင်းလင်းပြတ်သားမှုကို လိုလားတယ်။ ခိုင်မာတဲ့ ခြားနားမှုတွေ၊ တိကျတဲ့ ဘောင်တွေနဲ့ လျင်မြန်တဲ့ အမျိုးအစားတွေကို လိုအပ်တယ်။ ဒါဟာ အားနည်းချက်မဟုတ်ဘဲ၊ ရှင်သန်ရေးအတွက် နည်းဗျူဟာတခု ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအဆင့်မှာ အတွေးအခေါ်တွေဟာ ဆန့်ကျင်ဘက်အတွဲတွေအဖြစ် ဦးနှောက်ထဲကို ဝင်...

မြန်မာနိုင်ငံ၏ အခြေအနေ

မြန်မာ့လက်ရှိအကျပ်အတည်းများ၏ ဇစ်မြစ်သည် နိုင်ငံ့၏ အုတ်မြစ်များကပင် ခွဲခြားမှုများအပေါ် အခြေခံနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံသည် ကိုလိုနီခေတ်အပြီး အာရှစပါးကျီဟု ခေါ်ရသည်အထိ စိုက်ပျိုးမှုဖွံ့ဖြိုးခဲ့စေကာမူ လက်ရှိကာလတွင် နှစ်ပေါင်းများစွာ ဖွံ့ဖြိုးမှုနောက်ကျကျန်ခဲ့ပြီး အာဆီယံတွင်ပင် အနိမ့်ဆုံးမျှဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ [1] မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပြဿနာများမှာ နက်ရှိုင်းပြီး ကျယ်ပြန့်လွန်းသည်။ ကဏ္ဍမျိုးစုံတွင်လည်း ပျံ့နှံ့လျက်နေသည်။ နိုင်ငံရေး၊ အုပ်ချုပ်ရေး၊ လူမှုစီးပွား၊ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နှင့် အရင်းအမြစ် စီမံခန့်ခွဲမှု တို့တွင် စိန်ခေါ်မှုများစွာ ရှိနေသည်။ ထို့အပြင် ပြည်သူ့ကျန်းမာရေး၊ ဘေးကင်းလုံခြုံရေး၊ အခြေခံ အဆောက်အအုံနှင့် ဆက်သွယ်ရေး ကွန်ရက်တို့တွင်လည်း အားနည်းချက်များ အမြောက်အမြားတွေ့ရသည်။ ကဏ္ဍစုံ ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းမည် ဆိုလျှင်လည်း တစုတဖွဲ့ထဲကို အပြစ်တင်၍ မရသလို တအုပ်စု၊ တဖွဲ့တည်းက ထိုင်ဖြေရှင်းရန် မဖြစ်နိုင်။ အားလုံးပါဝင်သော ဖြေရှင်းမှုမှသာလျှင် ပြေလည်စေပါလိမ့်မည်။ မြန်မာ့လက်ရှိအကျပ်အတည်းများ၏ ဇစ်မြစ်သည် နိုင်ငံ့၏ အုတ်မြစ်များကပင် ခွဲခြားမှုများအပေါ် အခြေခံနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ နှစ်ပေါင်း ၈၀ နီ...